Pojęcie rolnictwa węglowego zyskuje w grupach społeczności rolniczych coraz bardziej na popularności. Jakie praktyki z niego wynikające należy stosować, aby jak najlepiej zatroszczyć się zarówno o własne gospodarstwo, jak i środowisko, przy okazji zyskując dodatkowe środki pieniężne?
Praktykowanie rolnictwa węglowego niesie ze sobą wiele zalet dla środowiska, m.in:
- poprawa żyzności gleby,
- wzrost poziomu akumulacji wody i składników pokarmowych,
- uodpornienie gleby na suszę,
- stabilizacja ilości uzyskiwanych plonów,
- ograniczenie ilości stosowanego nawozu.
Jakie zatem działania należy podjąć, aby takie efekty osiągnąć w swoim gospodarstwie?
Po pierwsze - odkryj glebę!
Warto, by gleba na naszym polu była w czasie trwanie wegegetacji jak najdłużej odkryta. Warto wówczas zastosować wysiew roślin głównych z wsiewkami będącymi pozostałościami po zbiorach rośliny głównej. Inną, łatwiejszą metodą jest wysiew poplonów ścierniskowych lub międzyplonów. Na powierzchni gleby warto również pozostawić resztki pożniwne. Okrywa tego rodzaju stanowi ochronę gleby przed zbyt wysoką temperaturą, obniża poziom parowania z niej wody, a także stanowi pokarm dla organizmów żyjących w glebie. Ponadto okrywa ogranicza zjawisko erozji wietrznej i wodnej. Rośliny stanowiące okrywę mogą również posłużyć jako składniki paszy przy wypasie zwierząt lub jako pasza dla zwierząt gospodarskich, a także wyłapywać azot z powietrza.
Stosuj płodozmian
Płodozmian wydaje się być jedną z najprostszych praktyk, jednak wciąż wiele gospodarstw stosuje monokultury lub płodozmiany bardzo wąskie. Warto jednak zatroszczyć się o poprawne stosowane tej praktyki, gdyż dzięki niej znacznie ograniczamy zjawisko zubożenia gleby w składniki organiczne. Ponadto płodozmian przyczynia się do ograniczenia występowania chwastów a także patogenów czy szkodników, tym samym pozwalając ograniczyć stosowanie środków ochrony roślin. Właściwie zbudowany płodozmian powinien w swoim cyklu zwiększać ilość materii organicznej w glebie, a nie być w tym zakresie neutralny czy też powodować zubożenie gleby w materię organiczną. Stosowanie płodozmianu pozwala również na wysiew roślin poplonowych.
Nie stosuj orki
Aby zwiększyć poziom węgla w glebie, istotnym jest, by zrezygnować z uprawy orkowej. Orka bowiem powoduje znaczny wzrost natlenienia gleby oraz prowadzi do wzrostu jej temperatury, co skutkuje utlenieniem zawartego w glebie węgla i jego stratą w formie gazowej. Ponadto podczas uprawy orkowej dochodzi do mineralizowania materii organicznej, czyli jej tzw. jej spalania. W zamian pługów można używać kultywatorów, a nawet lepsze efekty osiągniemy przy zastosowaniu siewu pasowego, w którym uprawia się tylko pasy gleby lub siew bezpośredni, który w najmniejszym stopniu ingeruje w glebę.
Zarządzaj składnikami
Chcąc zwiększyć zasoby węgla w glebie należy odpowiednio zarządzać składnikami, jakie się w niej znajdują. Jest to możliwe poprzez stosowanie praktyk typowych dla rolnictwa precyzyjnego. Dzięki danym pozyskanym z badań gleby i map plonów jesteśmy w stanie określić, gdzie i jaką dawkę nawozu lub środku chemicznego zastosować w określonym miejscu pola. Dzięki takim działaniom jesteśmy w stanie zoptymalizować dawki stosowanych środków, a tym samym ograniczyć stosowanie produktów syntetycznych, których produkcja wiąże się z emisją węgla do atmosfery.
Zasadź drzewa i krzewy
Dzięki wzbogacenie pola w te rośliny rolnicy mogą:
- podnieść produktywność swoich użytków rolnych,
- wyprodukować drewno,
- ograniczyć erozję wietrznej i wodną gleby,
- zatrzymać wodę w gruncie,
- chronić wody powierzchniowe,
- zwiększyć odporność gospodarstwa na zmienność środowiska.
Wypasaj zwierzęta na polu
Praktyka ta jest jedną z najbardziej zaawansowanych spośród innych stosowanych w ramach rolnictwa węglowego. Wypas bydła lub owiec, bo właśnie te zwierzęta można wypasać, prowadzi się zwykle po zbiorze plonów. Zwierzęta wypasa się na polach, które pokryte są pozostałościami po zbiorze rośliny głównej lub na obszarze, gdzie rosną poplony czy międzyplony. Wypas zwierząt pozwala przyśpieszyć tempo obiegu składników odżywczych, a wdeptywana przez zwierzęta materia organiczna zwiększa zawartość węgla w glebie. Należy jednak mieć na uwadze, że aby praktyka ta była efektywna, nie można dopuścić do wygryzania przez zwierzęta okrywy roślinnej gleby, gdyż przyniesie to wówczas odwrotny skutek.
Źródło: farmer.pl